ΜΑΝΤΗΝΑΔΕΣ

Έλα να ζήσουμε μαζί ταιράκι να γινούμε και ότι ζητά η γνώμη σου ποτέ δε θα τα`αρνούμαι .
Σ΄ένα χατήρι μόνο ζώ ένα σκοπό έχω μόνο και μια ελπίδα μου μείνε αντίβαρο στον πόνο .
Θέλω να γίνω χρυσοχόος χρυσάφια να δουλεύω και όπου θωρώ ξανθά μαλλιά να μην τωνέ ζηλεύω .
Δε θέλω να είμαι εμπόδιο σε άλλα σχέδια σου και φεύγω από το δρόμο σου να μη χαλά η καρδιά σου.
.Θέλεις να πέσω θύμα σου να το ΄χεις καύχημα σου μα δε σου ικανοποιώ αυτό το
θέλημα σου .
Φουρτουνιασμένη θάλασσα πως θα σε σιγανέψω να κάτσω στο ακρογιάλι σου λαυράκια να ψαρέψω .
.θα κάνω μεταμόσχευση θέλω καρδιά να αλλάξω αυτή που μου τη σκλάβωσες θέλω να την πετάξω .
Είχα καρδιά και λογικό προτού να σε γνωρίσω μα μου τα πήρες και τα δυο και δεν μπορώ να ζήσω .
Καρδιά μου πήρες και μυαλό και έχεις μεγάλη ευθύνη όποιος και αν πρέπει τίποτα οφείλει και να δίνει .
Η διαμαντένια σου καρδιά και η γλυκεία σου γλώσσα τα κάλλη σου τα αγγελικά για πάντα με σκλαβώσαν .
Άμα θα πω τον πόνο μου θαρρώ πως θα αλαφρώσω μα δεν πιστεύωμαι κανειούς να τονέ φανερώ
Θα το φωνάζω δυνατά σε κάθε ευκαιρία πως θεωρώ τον έρωτα γλυκιά στεναχωωρία
Σαν το τσιγάρο να καώ σαν το κερί να σβήσω αν το σκεφτείς να μ’αρνηθείς αν θα μπορώ να ζήσω .
Σαν το τσιγάρο να καώ σαν το κερί να λιώσω όποιος μου πει να σ’αρνηθώ αν δεν θα τον σκοτώσω .
Πρόσεξε μην το μάθουνε ποθές το μυστικό μας και μην ξεχνάς ότι πολλοι θέλουνε το κακό μας .
Είναι η αγάπη ένα δεντρό γεμάτο απαιτήσεις σαν το άνθος που μαραίνεται αν δεν θα το ποτίσεις .
Μικρό μου την αγάπη μας καλά να την φροντίζεις σαν τα βασιλικάκια σου να την βαγιοκλαδίζεις .
Τα μάτια σου επίθεση κάνουνε στην καρδιά μου και κάθε μέρα φέρνουνε το χάρο πιο κοντά μου .
Να μου χαρίσεις κοπελιά τους κτύπους της καρδιάς σου και δεν θα κάνω τίποτα χωρίς την άδεια σου.
Απ’την χρυσή σου την καρδιά μου χάρισες ένα κτύπο για να μου κάνεις τη ζωή της παραδείσου κήπο.
Ως βλέπουνε τους θησαυρούς βλέπε το μυστικό μας να φθάσουμε πιο σίγουρα εις τον προορισμό μας
.Μάτια που δεν δακρύζουνε χείλη που δε γελούνε δίμουρα σε κοιτάζουνε ψεύτικα σε φιλούνε .
Ας είχα κάρβουνα χρυσά φωτιά μαλαματένια για να ζεστάνω μια καρδιά που είναι σιδερένια
Δεν σου πηγαίνει ο θυμός αν θέλεις για καλό σου βάλε στη θέση του θυμού ένα χαμόγελο σου .
Σαν αποθάνω και ταφώ στο μνήμα που θα λιώνω η πεθαμένη μου καρδιά για σένα θα ΄χει πόνο
Τα ρόδα ανθούν την άνοιξη εις τον ανθόκηπο σου μια άνοιξη παντοτινή είναι το πρόσωπο σου .
Δεν έχει άλλη μια στη γη τα προτερήματα σου δεν βρίσκεται και άλλη καρδιά σκληρή σαν τη δικιά σου
.Δίχως εσένα τη ζωή δεν τηνέ λογαριάζω για μια επιθυμία σου όλα τα
θυσιάζω .
Της τίγρης την καρδιά κρατάς γι’αυτό δεν μαλακώνεις ούτε πονείς όταν θωρείς ανθρώπους που σκοτώνεις .
Δεν έχεις το δικαίωμα να μ’αρνηθείς εμένα και μην ξεχνάς όσα ‘χομε οι δυο μας μιλημένα .
Ως χύνονται ο ποταμός στης θάλασσας την άκρη χύνονται από τα μάτια μου για ‘σένα μαύρο δάκρυ .
Ώρες ολόκληρες περνώ σε σκέψεις βυθισμένος αν σε κερδίσω σκέφτομαι πως θα ‘μια ευτυχισμένος .
Τα πάντα πιαίνουνε μπροστά μα’γω πηγαίνω πίσω από την ώρα που’καμα την σκέψη ν’ άγαπήσω .
Γύρισε τα ματάκια σου και κοίταξε και ‘μενα μα όσο σε αγάπησα δεν αγαπώ
Κανένα.
Δεν έχεις το δικαίωμα να μου κρατάς κακία εγώ σ’αγάπησα τρελά και κάνεις
Αδικία .
Ίσως και άλλες να ΄χουνε τα προτερήματα σου μα΄γω θα είμαι δυστυχής αν φύγω από κοντά σου .
Ψυχή θα δώσω στο θεό και ψέματα δε λέω μια μέρα άμα δεν σε δω σαν το παιδάκι κλαίω .
Φύλαξε την αγάπη μας στα φύλλα της καρδιάς σου και πρόσεξε να μη γενεί γνωστό στη γειτονιά σου .
Τέτοια λουλούδια στον αγρό δεν κάνει το χωράφι ούτε και τέτοιες ζωγραφιές δεν κάνουν οι ζωγράφοι .
Έτσι που τρέχει ο ποταμός τρέχει ο λογισμός μου εις τις γαλάζιες θάλασσες των αματιών σου φως μου .
Ως τρέχουνε οι ποταμοί στις θάλασσες του κόσμου τρέχει μικρό μου απάνω σου και ‘μενα ο λογισμός μου .
Όλα τα αστέρια σβήνουνε ο ήλιος σαν προβάλει έτσι τα θάμπωσες και ΄συ των αλλονών τα κάλλη .
Δώσε μου την υπόσχεση πως θα γενείς δικό μου κι αν τύχει και μ’απαρνηθείς θα δεις το θάνατο μου
Έχω και εγώ δικαίωμα να σ’αγαπώ με πάθος και αν δε με αγαπάς εσύ κάνεις μεγάλο λάθος .
Μαλώνω με τα μάτια μου μ’αυτά που δεν προσέχουν παίρνουνε σήμα και λέει τους να τρέχουν.
Μαλώνω με τα μάτια μου μα δεν μ’ακούν εμένα συμβόλαια με την καρδιά έχουν υπογραμμένα .
Η λογική των αματιών των έκανε συστάσεις αλλά και μάτια και καρδιά εσύ τα διατάσεις .
Μυαλό μου πήρες και καρδιά τα βασικά μου κέντρα και κατοχή σου μ’έκανες και είσαι κυρά και αφέντρα
Το ασήμι και το μάλαμα είναι ακριβά στοιχεία μα έχεις μέσα στην καρδιά αδαμαντορυχεία .
Δε μοιάζει εκείνο το χρυσό που βγαίνει από το χώμα σαν τη χρυσή σου την καρδιά και το χρυσό σου στόμα .
Όλες του κόσμου τις χαρές να τις μονομεριάσω άμα δε σ’έχω δίπλα μου ποτέ δε θα γελάσω .
Σαν τελειώσει η χαρά γίνεται στεναχώρια προπάντων όταν πιαίνουνε τα’αγαπημένα χώρια .
Το μέλλον μου είναι σκοτεινό και έχω κι έχω ανησυχία εις το μεγάλο μου σκοπό μην έρθει αποτυχία .
Κάθε φροντίδα μου για σε είναι ζωή για μένα είναι υπέρτατη χαρά σε χείλη πικραμένα .
Τα γράμματα σου τα παλιά διαβάζω κάθε βράδυ και μου θυμίζουν τις στιγμές που ζήσαμε ομάδι .
Με του θεού το θέλημα και την επιμονή μας μια μέρα θα κερδίσουμε να σκάσουν οι εχθροί μας .
Θεέ μου που κάνεις θαύματα κάμε ακόμα ένα φέρε μου την αγάπη μου που βρίσκεται στα ξένα .
Τα κάλλη σου αστείρευτη είναι πηγή του πόνου κάνεις όπου πάς σαν βόμβα υδρογόνου .
Έχεις αγγελική μορφή και αγγέλου καλοσύνη μα όποιος σε δει για μια φορά πάντα τα δάκρυα χύνει .
Άγγελος είσαι μάτια μου στη μέση των ανθρώπων σκλαβώνεις με κάλλη σου και το γλυκό σου τρόπο
Εσύ μικρή μου κοπελιά είσαι θεά του κάλλους και όποιος σε δει μπερδεύεται σε πειρασμούς μεγάλους .
Αν έπηενες να λάβαινες μέρος στα καλλιστεία όλης της γης τις καλλονές θα ‘βγαζες σ’αχρηστεία .
Η γέφυρα της ομορφιάς εσένα σου ταιριάζει η μις Ευρώπη είναι όμορφη μα δε σε πλησιάζει .
Όποιος και αν δει την ομορφιά την αποκαμαρώνει μα η δική σου ομορφιά τον νου μου χαλαρώνει .
Εσένα το κορμάκι σου είναι ομορφιές γεμάτο μα της καρδιάς μου τους παλμούς τους κάνει άνω κάτω .
Το στόμα σου είναι ζάχαρη χρυσάφι τα μαλλιά σου χαρά σ’αυτόν που θα βρεθεί μέσα στην αγκαλιά σου .
Της φαντασίας τα φτερά με φέρνουνε κοντά σου και φαίνεται μου πως γροικώ τους χτύπους της καρδιάς σου .
Ο τόπος είναι μακρινός μα είναι κοντά η μέρα όπου θα ξανάσμίξουμε να πάρουμε αέρα .
Πολύ μακριά μου βρίσκεσαι δε φαίνονται οι τόποι και έχω πεθύμιο να σε δω και το φαί μου εκόπει .
Καλλίτερα να πέθαινα προτού να σε γνωρίσω αφού δε θέλεις μια καρδιά που’χω να σου δωρίσω .
Γίνου καρδιά μου σίδερο τα βάσανα ν’αντέξεις εφ’όσον με τον έρωτα εσκεύτηκες να μπλέξεις .
Από καιρό με τυραννά μαρτύριο μεγάλο αφού για την αγάπη σου άρχισα να αμφιβάλω .
Ήθελα και να ήξερα τώρα που ζούμε χώρια εάν με συλλογίζεσαι και αν έχεις στεναχώρια .
Όταν θα ξανάσμίξουμε πολλά έχουμε να πούμε για τον καιρό του χωρισμού να αποζημιωθούμε .
.
Καλλιά να μην σε γνώριζα ποτέ μου στη ζωή μου να λείπει από το στήθος μου η φοβερή πληγή μου .
Δακρύζω με παράπονο και ψήνομαι στον πόνο και κρίσιμες στιγμές περνώ μα πρέπει να το χώνω .
Ένα μεγάλο αγαθό είναι η ελευθερία καλλιά είναι ο νιος ελεύθερος παρά με την κυρία .
Άνθρωπος σαν δεν παντρευτεί και σπίτι σαν δε κάνει άσκοπα είναι στη ζωή και άσκοπα θα πεθάνει.
Καρδιά μου διατήρησε την ανεξαρτησία για μπορείς να προσκυνάς σε κάθε
εκκλησία .
Δόξα να έχει ο θεός που σ’έστειλε κοντά μου να μου γλυκάνεις τους καυμούς που έχω στην καρδιά μου .
Mην έχεις την εντύπωση πως είμαι των χεριών σου και αν κάνεις και πεισματικά είναι κακό δικό σου.
Γρήγορα με λησμόνησες χωρίς να δικαιάσαι τους όρκους όρκους όπου μου ‘κανες έπρεπε να θυμάσαι .
Αν επουλούσαν λησμονιά ήθελα να αγοράσω μόνο με τρόπο τεχνητό μπορώ να σε ξεχάσω.
Είσαι γιατρός πραγματικός μικρό μου εσύ για μένα και γλύκανες τα χείλη μου που ήσαν πικραμένα .
Πολλές φορές στην σκέψη μου σε φέρνω και δακρύζω την μοίρα που μας χώριζε την αναθεματίζω .
Έχω μεγάλα όνειρα και πιο μεγάλο θάρρος και επιμονή και υπομονή γυναίκα να σε πάρω .
Πάρε με στο τηλέφωνο να συννενοηθούμε να πει τον πόνο ο εις του αλλού να παρηγορηθούμε .
Πάρε με στο τηλέφωνο να ακούσω από το τέλι και να θαρρώ πως έρχεται από το τέλι μέλι .
Πάρε με στο τηλέφωνο και μην καθυστερήσεις και μ’ένα καλημέρα σου θα με παρηγορήσεις .
Γράψε μου μια επιστολή με λόγια της καρδιάς σου να μάθω πως με αγαπάς και έχεις την υγειά σου .
Δεν είναι δύσκολο για σε να γράψεις ένα γράμμα για μένα που το καρτερώ είναι μεγάλο πράμα .
Ήθελα να μου γράφανε τα χέρια τα δικά σου να με πληροφορήσουνε πως μ’έχεις στην καρδιά σου .
Σε είδα και μου άνοιξες πληγές με μια ματιά σου πάλι και όλο το αίμα της καρδιάς μου βγήκε στο κεφάλι .
Μπορείς να κάνεις θαύματα με μια ματιά σου μόνο να μου γιατρέψεις τις πληγές να πάψω να χω πόνο .
Για σένα εθυσίασα και την υπόσταση μου μα όλα να τα υποστώ είναι
η απόφαση μου .
Είναι γλυκός ο πόνος μου νόστιμος ο καυμός μου και τρυφερά τα βάσανα που ‘χω για σένα φως μου .
Κολώνα της Ακροπόλεως στήλη των Προπυλαίων βασίλισσα των κοριτσιών και άσσος των θηλέων .
Κολώνα της Ακροπόλεως στήλη του Παρθενώνα όποιος σε πάρει δε γερνά ποτέ του στον αιώνα .
Μόνο με την επιμονή και την επιμονή μας θα δούμε να υποχωρούν οι αναστεναγμοί μας .
Μαλώνω με την τύχη μου που σ’έφερε μπροστά μου και μπλέχτηκα στα δίκτυα σου και έκαψες την καρδιά μου .
Αν σκεύτεσαι να μ’αρνηθείς θέλω να σου ζητήσω να μου το πεις πρωτύτερα τον τάφο μου να χτίσω .
Αν σκεύτεσαι να μ’αρνηθείς πέσμουτο να προλάβω για να καλέσω τον παπα και για να μεταλάβω .
Αν σκεύτεσαι να μ’αρνηθείς κάμετο να ξεμπλέξω μα άντεξα και άλλα βάσανα και τούτο θα το αντέξω.
Αν μ’αρνηθείς να μην θαρρείς πως θα με καταστρέψεις μόλις συνέλθεις μόνη σου θα ‘ρθεις να με γυρέψεις .
Ανάγκη την θεώρησες εσύ την ανοχή μου αν θέλεις και να μ’αρνηθείς θα το χαρεί η ψυχή μου .
Υπομονή θα κάνουμε μα τακτικά βραδιάζει και η μέρα που θα σμίξουμε όλο και πλησιάζει .
Θέλεις να με ταλαιπωρείς για να διασκεδάζεις πως θα γυρίζει ο τροχός στο νου σου δεν το βάζεις .
Με σαδισμό απίστευτο σήμερο με πληγώνεις αργότερα θα με ζητάς μα τώρα με ζηγώνεις .
Εσύ αισθάνεσαι χαρά να προκαλείς τον πόνο και μόνο με τα μάτια σου μπορεί να κάνεις φόνο .
Αποτελείς φαινόμενο στην ανθρωπολογία δίχως καρδιά το σώμα σου έχει ζωή και υγεία .
Στην θέση που ‘χουν την καρδιά στο στήθος τους οι άλλοι μια κρύα πέτρα ο θεός εσένα σου ‘χει βάλει .
Έχεις μια άπονη καρδιά και άλλες καρδιές σκοτώνεις δίχως καρδιά με άφησες και με τρυγούν οι πόνοι .
Κάνεις πολλά εγκλήματα μα δε σε πιάνει ο νόμος και όλο γεμάτος θύματα είναι ο δικός σου δρόμος .
Έχεις μεράκι τις καρδιές να παίρνεις των ανθρώπων δίχως νυστέρι βγάζεις τις με το δικό σου τρόπο .
Όταν θωρείς εις θάνατο πως με καταδικάζεις με ήσυχη συνείδηση εσυ
διασκεδάζεις .
Μάτια και φρύδια και καρδιά τα ‘χεις οργανωμένα για να χτυπάς αλύπητα εις στην καρδιά μου εμένα .
Όταν σε συλλογίζομαι θέλει η καρδιά να φύγει της φαντασίας ν’ακλουθά που ‘ρχεται και σε σμίγει .
Όταν σε συλλογίζομαι ότι δουλειά και αν κάνω η σκέψη μου μπερδεύεται τα λογικά μου χάνω .
Πολλές φορές στο δρόμο μου σε βάζω στα μυαλά μου και φεύγω από τα όρια και από τα συγκαλά μου .
Πολλές φορές παραμιλώ και το όνομα σου λέω πολλές φορές για χάρη σου σαν το παιδάκι κλαίω .
Πολλές φορές παραμιλώ και λέω το όνομα σου μα αν το βαστάς να μ’αρνηθείς είναι δικαίωμα σου .
Μοιάζουνε με τη θάλασσα τα μάτια σου στο χρώμα για αυτό με θαλασσώσανε και θα με φάει το χώμα .
Μοιάζει η καρδιά σου με θεριού και η φάτσα σου με αγίου και τα ματάκια σου τα δυο μαχαίρια του σφαγίου .
Μαλλιά και μάτια καστανά και ζαχαρένια χείλη και θα είμαι δυστυχής αν δε γινούμε φίλοι .
Το μόνο πράμα στη ζωή που θέλω να κερδίσω το αγγελικό σου το κορμί πανευτυχής να ζήσω .
Νοιώθω υπέρτατη χαρά όταν βρεθώ μαζί σου και φαίνεται μου πως κρατώ κλειδιά της παραδείσου .
Να ‘ξερα τι αισθάνεσαι και τι σου επιβάλλει να κάνεις ότι χρειαστεί για να πονούν οι άλλοι .
Εσύ τα χρησιμοποιείς τα όμορφα σου κάλλη για να τα βλέπουν όπου πας να υποφέρουν άλλοι .
Σαν σε είδανε τα μάτια μου και σ’άκουσαν τα αυτιά μου κεραυνοβόλος έρωτας έπληξε την καρδιά μου .
Αυτός που δε δοκίμασε του έρωτα τη γεύση δεν ημπορεί τα βάσανα τα’αγάπης να πιστέψει .
Ψαράς θα γίνω στη στεριά με μέθοδο καινούρια και στην ξηρά εγέμισε ο τόπος μελανούρια .
Η λογική με την καρδιά βγάζουν τις αποφάσεις μα η καρδιά πολλές φορές κάνει και επαναστάσεις
Ηθελα να σε ξαναδώ μόνο να σε ρωτήσω αν το πιστεύεις πως μπορώ χωρίς καρδιά να ζήσω .
Από το νου μου μ’έβγαλες και την καρδιά μου πήρες και ύστερα με εγκατέληψες γιατί δεν είχα λίρες .
Δεν σου μιλώ για κότερα ούτε για κρουαζιέρες μα η καρδιά μου θα χτυπά για σένα όλες τις μέρες .
Δεν έχω λίρες να μετρώ και κούρσες για ταξίδια μα θα σε βάλω στην καρδιά να οδηγείς η ίδια .
Είμαι φτωχός και δεν μπορώ παλάτια να σου τάσσω μα στην καρδιά έχω με αυτούς θα σε χορτάσω .
Δε θέλεις να με παντρευτείς αντιπαθείς τη φτώχεια μα ότι κάνει μια καρδιά δεν κάνουν τα μετόχια .
Στον δρόμο σε συνάντησα και πέρνας από μπρος μου και σ’είδα καταπρόσωπα και θάμπωσες το φως μου .
Είδα αγάλματα θεών και πίνακες ζωγράφων μα την δική σου ομορφιά ανώτερη τη γράφω .
Τα μάτια σου τα φρύδια σου και το γλυκό σου στόμα αφήσανε χωρίς καρδιά το δύστυχο μου σώμα .
Μάτια και φρύδια έβλεπα και δίνανε μου ελπίδα μα την καρδιά δεν έβλεπα και έκλαψα σαν την είδα .
Με βλήματα αόρατα από τα δυο σου μάτια έπληξες την καρδούλα μου και γίνηκε κομμάτια .
Εσένα τα ματάκια σου είναι πολυβολεία και με κατατροπώσανε με δίχως
δυσκολία .
Αιχμάλωτος σου μ’έκανες χωρίς να το προσέξω το μπλέξιμο ήταν εύκολο μα δα πως θα ξεμπλέξω .
Ζωή η θάνατο ζητώ και ότι νομίζεις κάμε αν θέλεις δώσε μου ζωή και αιχμάλωτος σου θα είμαι .
Ζωή η θάνατο ζητώ και κάνε μου τη χάρη να πείς η στην καρδούλα σου απόφαση να πάρει .
Δεν σου ζητώ να μ’αγαπάς για ελεημοσύνη μα σου προσφέρω μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη .
Ώσπου να ζω θα σαγαπώ αφού το δικαιούμε αν θες να μ’αγαπάς και συ ταιράκι να
Άραγε το αποφάσισες να σηκωθείς να φύγεις και δεν εσκεύτεις τις πληγές που στην καρδιά μ’ανοίγεις .
Μην κάμεις την απόφαση να φύγεις να μ’αφήσεις γιατί και συ δε θα μπορείς δίχως εμέ να ζήσεις .
Εκείνος που δεν έζησε του έρωτα τον πόνο ήρθε στον κόσμο και εκτελεί μια αγγαρεία μόνο .
Αυτός που δεν παντρεύεται εις την ζωή διαβαίνει μα όμως δεν τη χαίρεται δεν τη καταλαβαίνει .
Εκείνος που παντρεύεται ένα καλλίτερο του αφεντικό εξασφάλισε για όλο τον καιρό του .
Δεν πιάνουνε το γέλιο σου της γης τα μεγαλεία εκπέμπεις την χαρά παντού με ακτινοβολία .
Ήθελα και να ήξερα την εδική σου γνώμη άρχισες να μ’αγαπάς η με μισείς
ακόμη .
γινούμε .
Έπαψα την καρδούλα μου να την εξουσιάζω αλλά και όλο το κορμί για σε το θυσιάζω.
Όπου και αν συναντιόμαστε χοροπηδά η καρδιά μου και το μυαλό μου σ’ακλουθά και λείπει από κοντά μου .
Άμα θα συναντήσωμε έχω ταχυπαλμία και στο μυαλό μου προξενείς μεγάλη
τρικυμία .
Αν τύχει και βρεθεί ποθές άψυχο το κορμί μου θα ξέρουν πως εσύ ήσουν η αφορμή μου .
Πάντα μου φέρνεις ταραχή όπου σε συναντήσω και την φωτιά που μ’άναψες δύσκολα θα την σβήσω .
Πάψε καρδιά μου να πονείς πάψε να υποφέρεις αφού εδόθεις στα τυφλά έπρεπε να τι ξέρεις .
Μάθε την τέχνη να αγαπάς γιατί δεν τήνε ξέρειςκαι όποιος πιαστεί στα δικτυά σου βάσανα θα μου φέρεις .
Αφου δεν ξέρεις να αγαπάς πρέπει να το δηλώνεις να μην δημιουργείς δεσμούς ανθρώπους να πληγώνεις .
Εφόσον δεν το δύνασε του έρωτα το βάρος εγκαίρως να υποχωρείς και μην σου λείπει θάρρος .
Αφου δεν είσαι ικανή πληγές να θεραπεύσεις με την πληγή που μ’άνοιξες στον Άδη θα με μπέψεις .
Πάψε καρδιά μου να πονάς κανένας δε σου φταίει μονάχη σου την άναψεςτην φλόγα που σε καίει.
Πάψε καρδιά μου να πονάς και άλλες καρδιές πονούνε τα πάθη τα γιατρεύουνε οι χρόνοι που περνούνε .
Πες μου το πώς δε μ’αγαπάς μα μόνος μου το νοιώθω πως έχεις βάλει στην καρδιά άλλης αγάπης πόθο .
Πες μου το πώς δε μ’αγαπάς και από άλλους το μαθαίνω και από την στεναχώρια μου μάθε πως δεν πεθαίνω .
Άλλη αγάπη έκανες και ξέχασες εμένα τα λόγια σου οι όρκοι σου όλα είναι ξεχασμένα .
Όλα τα προτερήματα εσύ τα συνδυάζεις με αυτά μου πήρες την καρδιά μ’αυτά με εξουσιάζεις .
Με το ποτήρι του νερού μου δίνεις το φαρμάκι εσύ είσαι αιτία και έλιωσε το δόλιο μου κορμάκι .
Με τα φαρμάκια με κερνάς με τα σπαθιά με σφάζεις και όπου και αν συναντιόμαστε με μίσος με κοιτάζεις .
Μαύρα είναι τα ματάκια σου μαύρα και τα μαλλιά σου μαύρη είναι και η καρδούλα σου με τα φερσίματα σου .
Τα μάτια σου είναι θάλασσες χρυσάφι τα μαλλιά σου μα ο μεγάλος θησαυρός κρύβεται στην καρδιά σου .
Παράξενο μου φαίνεται που ζω και δεν πεθαίνω με τόσο δηλητήριο που μ’έχεις ποτισμένο .
Η ομορφιά σου εγκλήματα εξαμελείας κάνει όποιος σε δει πληγώνεται και δε μπορεί να γιάνει .
Κατηγορούμενη θα πας για φόνο εξαμελείας τα κάλλη σου με σκότωσαν χωρίς αμφιβολία .
Τα μάτια σου σκορπίζουνε ακτίνες του θανάτου και μένα το κορμάκι μου το στέλνεις του μνημάτου .
Το κοίταγμα είναι δωρεάν το ρώτημα είναι τσάμπα μόνο να μην παραφερθείς για θα πληρώσεις άμπα .
Όλα τα μάτια είναι γλυκά εφόσον σε κοιτούνε και μαρτυρεί το κοίταγμα ότι σε συμπαθούνε .
Ξενητεμένο μου πουλί πες μου πως ζείς στα ξένα και ο νούς μου ξενιτεύεται και και έρχεται με τα σένα .
Είσαι χρυσάφι έμψυχο και άγαλμα με αίμα και ζωγραφιά κινούμενη πράμα δενείπα ψέμα .
Έκανα όρκο και σταύρο να μην ξαναγαπήσω καλύτερα την ζήση μου θα τηνέ τερματίσω .
Έπαψες να μ’απασχολείς και να με ενδιαφέρεις αφού μου φέρθηκες σκληρά έπρεπε να το ξέρεις .
Στην τύχη δεν επίστευα μήτε στο πεπρωμένο μα να σε πάρω φαίνεται πως ήτανε γραμμένο .
Όποιος και να μου το ΄λεγε δε θε να το πιστεύω πως θα με διώχνεις και εγώ σεβντά θα ζητιανεύω .
Δε θέλω από τα λεφτά που δίνει ο μπαμπά σου εγώ ζητώ τους θησαυρούς που κρύβεις η καρδιά σου .
Δεν δέχομαι να με πουλάς να με ξαναγοράζεις ούτε να με έχεις κτήμα σου και να με εξουσιάζεις.
Έχω παράξενη καρδιά και ο ίδιος δεν τη νοιώθω έχει ξεμάθει τσι χαρές για πόνους έχει πόθο .
Δεν ήλπιζα πως θα γενώ θύμα και εγώ δικό σου μα όσο και αν με πλήγωσες δε θέλω το κακό σου .
Η πονεμένη μου ψυχή για σένα υποφέρει μα με τον πόνο μου γελάς και δεν σε ενδιαφέρει .
Κάθε ματιά σου γίνεται για με σωστό μαχαίρι και έχει απότερο σκοπό τον θάνατο να φέρει .
Ο ήλιος δίνει ομορφιά στον κόσμο σαν προβάλει όπως τον ήλιο λάμπουνε τα όμορφα σου κάλλη .
Τα μάτια σου σκορπίζουνε μιαν ακτινοβολία κάθε καρδιά στο δρόμο της είναι δική της λεία .
Όσοι και αν δουν τα μάτια σου όλους τους υποτάσεις γεμίζει ο κόσμος θύματα από όπου και αν περάσεις .
Αιχμάλωτο σου με έκανες με μια ματιά σου μόνο και στην αγνή μου την καρδιά εφύτεψες τον πόνο .
Όπου θα ρίξεις μια ματιά ποτέ σου δεν τη χάνεις παίρνεις του ανθρώπου την καρδιά και ότι θες την κάνεις .
Τα μάτια σου σκορπούν χαρές αλλά σκορπούν και πόνους και από άλλους χρόνους κόβουνε σε άλλους προσθέτουν χρόνους .
Τι είναι οι βασίλισσες με το γαλάζιο αίμα μπροστά σε σένα που φοράς της ομορφιάς το στέμμα .
Εσύ σε τούτη τη ζωή είσαι προνομιούχα και μου τη πήρες την καρδιά και το μυαλό απου’χα .
Δίχως μυαλό δίχως καρδιά δίχως ζωή μ’αφήνεις μήτε θεό δεν σκέφτεσαι μήτε δικαιοσύνη .
Για όπλα σου πολεμικά ΄έχεις τα δυο σου μάτια και αντί για πυρομαχικά πείσματα και γινάτια .
Δεν γίνονται εγκλήματα με τα τουφέκια μόνο εσύ και με τα μάτια σου μπορείς να κάνεις φόνο .
Σιγά σιγά με τον καιρό γινόνουνε τα αχλάδια οι γρίνιες θα περάσουνε και θα ‘ρθουνε τα χάδια .
Στο στάδιο που μ’έφερες δεν έχω θεραπεία μα είναι οι πόνοι μου γλυκοί αφού εσύ είσαι αιτία .
Στο στάδιο που μ’έφερες με τα πεισματικά σου ο θάνατος μου θα γραφτεί με τα εγκλήματα σου .
Τα δυο σου μάτια μοιάζουνε σαν ουρανός με τα άστρα σαν ανθισμένη ροδαριά σαν καντιφές στην γλάστρα
Όλες του κόσμου τις χαρές το πρόσωπο σου τσι έχει και σαν μιλεί η γλώσσα σου μέλι και γάλα τρέχει .
Εσύ είσαι φως μου η άνοιξη προσωποποιημένη δεν είναι ομορφότερη σε όλη την οικουμένη .
Στα καλλιστεία θα έβγαινες η μις της υφηλίου γιατί κρατάς απάνω σου τα κάλλη του ηλίου .
Να ήμουν εκείνος που αγαπάς δεν ήθελα άλλα πλούτη και θα περνούσα ευτυχής εις τη ζωή ετούτη
Ζητιάνος εκατάντησα και ταπεινός επαίτης και δεν μου ρίχνεις μια ματιά και σε θωρώ σαν κλέφτης .
Από τα μάτια σου τα δυο στείλε μου μια αχτίδα να γίνει στην καρδούλα μου παρηγοριά και ελπίδα .
Στα μάτια σου τα όμορφα άσε να δω τον ήλιο σαν δε σε δω μου φαίνεται πως ζω σε μαύρο σπήλιο .
Μια λέξη σχηματίζουνε οι χτύποι της καρδιάς μου μια λέξη είναι το όνομα της αγαπητικιάς μου .
Ας είχα κάρβουνα σβηστά και φλόγες να μην καίνε να κάψω εκείνον που έκανε τα μάτια μου να κλαίνε .
Μπροστά στα δυο σου μάγουλα στα όμορφα σου μάτια εκείνες που ‘χουν τα λεφτά ας πάνε στα κομμάτια .
Όπως φουντώνουν οι βλαστοί την άνοιξης στο αμπέλι φουντώνει και η αγάπη μας και ο εις τον άλλο θέλει .
Όπως φουντώνουν τα φυτά με το νερό στους κήπους φουντώνει και η αγάπη μας με τσή καρδιάς τους κτύπους .
Ο ήλιος από τον ουρανό στέλνει στη γη λιακάδα όπως και συ όπου σταθείς φέρνεις παντού γλυκάδα.
Μαύρα είναι τα ματάκια σου σγουρά είναι τα μαλλιά σου χαρά τον άντρα που κτυπά για εκείνον η καρδιά σου .